Renterisiconorm

De renterisiconorm, zoals vastgesteld in de Wet financiering decentrale overheden (Wet Fido), heeft als doel te voorkomen dat bij herfinanciering en/of renteherziening van leningen bij (aanzienlijk) hogere rentestanden grote schokken optreden in de hoogte van de rente die de gemeente moet betalen. Deze norm beperkt de budgettaire risico's door te stellen dat de jaarlijkse verplichte aflossingen en renteherzieningen niet meer mogen bedragen dan 20% van de totale lasten van de begroting.

Voor langlopende leningen wordt het renterisico berekend door te bepalen welk deel van de leningen in enig jaar moet worden geherfinancierd of waar op grond van de leningvoorwaarden de rente eenzijdig door de tegenpartij kan worden herzien. De wet stelt criteria voor de berekening van dit risico, zoals vastgelegd in de definitie van de renterisiconorm.

In Ouder-Amstel wordt geen tot beperkt gebruik gemaakt van geldleningen, waardoor er in de jaarrekening geen of beperkt sprake is van renterisico met betrekking tot langlopende schuldposities. De renterisiconorm speelt daarom nog geen rol in Ouder-Amstel.

Voor korte termijn financiering wordt het renterisico beperkt door de kasgeldlimiet, die beperkingen oplegt aan financiering van uitgaven met kortlopende leningen. Volgens de Wet Fido bedraagt de kasgeldlimiet 8,5% van de omvang van de begroting. Zolang deze limiet niet overschreden wordt, blijft de gemeente binnen de gestelde grenzen.